مهمتر از ترفندها

▪︎ پرداختن به حواشی ای که منجر به انجام کار نشود، نشونَست.

▪︎ پیوستگی نداشتن در انجام کار، نشونَست.

از این نشونه ها میتونی برسی به اینکه در زمینه هایی نقص داری :

۱- شاید اصلا هدفی برای خودت مشخص نکردی.

۲- هدف داری اما شرایط انتخاب یک هدف درست رو رعایت نکردی مثلا روشن و جذاب و کِشنده نیست.

۳- هدفت روشن هم هست اما برنامه ریزی صحیح انجام ندادی . ترفندهای عمل کردن را نیاموخته ای.

شاید در نوشتار پیش رو عبارتهایی باشد که دچار سوءتفاهم شده و برداشت کنی پس مهارت برنامه ریزی یعنی کشک!

اما تمام حرف اینجا این است که :

• اهمیتِ داشتنِ یک هدف درست و صحیح بیشتر از یاد داشتنِ فرمول صحیحِ برنامه ریزی است.
• اهمیتِ روش و راهی که تو را به انتخاب هدف میرساند از خود هدف مهمتر است.
• اصلِ هدف و کلیت آن در وجودِ تمامی انسان ها از قبل نهادینه شده است.(در فطرت انسانها)

با این وصف، چه لزومی دارد از هدف بحث کنیم؟(پاسخ این سوال در نکته بعدی مشخص می شود)

• عوامل بسیار بسیار زیادی باعث می شوند روی این هدف، غبار نشسته و مورد غفلت قرار گیرد.
• بماند که این هدف در نگاه ابتدائی به صورت یک مفهوم کلی در وجود ما قرار داده شده است و نیاز دارد با مباحثه و گفتگوی علمی و مطالعه و تفکر و عمل کردن روشن و شفاف شود.
• ممکن است در مهارت برنامه ریزی فوق العاده باشی و با تمرین به سرعت بالایی در به انجام رساندن کارها پیدا کرده باشی اما حواست نیست و هدف اشتباهی را دنبال میکنی.

راه پیشگیری همان توجه و مباحثه درباره هدف و زدودن غبارهایی است که موجب غفلت و فراموشی می شود.

• از طرفی از بهترین راه های تثبیت و شناخت و شفاف شدن هدف، عمل کردن به آن است.

همه ی این موضوعات درهم تنیده هستند و در راستای یکدیگر. 

نباید یک حوزه را چسبید و بقیه را رها کرد.